زاهد کسی نیست که با فقر و نداری سر کند و از مال دنیا چیزی نداشته باشد، بلکه زاهد یعنی کسی که دلبسته ی دنیا نباشد.
امام علی (ع) فرمودند: نزدیک ترین بندگان به خداوند متعال، کسی است که از سایر انسان ها به این معنا مقیدتر است که از نظر گفتاری، یک وقت خلاف نگوید، اگر چه این گفتار به ضرر او باشد. و همچنین از نظر عملی مقیدتر است که عمل او مطابق با حق باشد.
در باب مطابقت با حق:برخی بیان میکنند که این روایت جنبه ی کمی عمل را مطرح می کند، یعنی به عنوان مثال اگر ما صد عمل مطابق با حق داشته باشیم، نزدیک ترین شما به خداوند کسی است که به تعداد بیشتری از این اعمال، عمل نماید، در صورتی که این گونه نیست و در واقع روایت جنبه ی کیفی اعمال را مطرح کرده است، یعنی کسی بیشتر از همه به خداوند متعال نزدیک است که کمتر از سایرین به دنبال توجیه اعمالی باشد که مطابق هوای نفس اوست.
بلکه تا بر بندگانم جودی کنم
ـ خدای تعالی فرماید: ای آدمی زاده، ترا نیافریدم تا سود کنم، همانا آفریدمت تا تو از من فیض بری. پس مرا بر هر چیز برگزین که تو را در هر کار یار باشم
عادت مدیون است که از دست طلب کار فرار میکند اما گویی خدای تعالی میگوید
ای بندگانم به سبب گناهان بی شماری که به درگاهم مرتکب شدید مدیون و بدهکار من هستید ولی با این حال از من فرار نکنید بلکه می گوید: «وَ فِرُّوا إلی الله مِن الله» فرار کنید به سوی خدا
در احوالات عارف بزرگ شیخ جعفری مجتهدی آمده،
یک روز که مشغول تلاوت قرآن بودم به این آیه برخورد نمودم که : « كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِینَةٌ إِلَّا أَصْحَابَ الْیَمِینِ »
به فکر افتادم که اصحاب یمین چه کسانی هستند که در روز قیامت همه در گرو اعمالشان می باشند الا آنها؟هر چه جستجو کرده و مراجعه نمودم متوجه این مطلب نشدم.
تا اینکه در مکاشفه خدمت حضرت مولا امیرالمومنین علی علیه السلام رسیدم و به آقا عرض کردم مولای من اصحاب یمین چه کسانی هستند که در گرو عملشان نمی باشند؟
حضرت فرمودند:
شیخ جعفر شما که اهل حساب و عدد هستید چطور کلمه یمین را "حساب"نکردید؟
هنگامی که کلمه یمین را "حساب" کردم متوجه شدم حاصل آن میشود عدد ۱۱۰. در آن موقع فهمیدم که كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِینَةٌ إِلَّا شیعیان حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام.
یعنی فردای قیامت همه گرفتار حساب و کتاب اعمالشان هستند مگر شیعیان و پیروان امیر المومنین که به عنایت و شفاعت حضرت مولا حساب و کتابی بر آنها نیست.
منبع: لاله ای از ملکوت / چاپ چهارم / کمال الملک / قم / ۱۴۲۳ / ص ۵۴ و
از بزرگی پرسیدند که به چه چیز توان رستگار دنیا و عقبی گردید؟
گفت: به ملازمت تقوی
گفتند : حقیقت تقوی چه باشد؟
گفت: آنکه بیارایی باطن خود را از برای حق چنانکه می آرایی ظاهر خود را از برای خلق.
"مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ
چرا که وعده تو دادی و او به جا آورد"
من از بازوی خود دارم بسی شکر
که زور مردم آزاری ندارم
پیامبر (ص) فرمودند: «التکبیرة الاولی فی صلوة الجماعة خیر من الدنیا وو ما فیها» تکبیر نخستین در نماز جماعت از دنیا و ما فیها بهتر است ، آنگاه گوییم: انسان اگر سیر یا پیاز بخورد ، او را روا نباشد که در جماعت حاضر آید تا مگر انسانی از او متأذّی گردد، پس گویی خدای تعالی می فرماید: این طاعتی که آنرا چنین پاداش بزرگی هست، ثواب آن به اندازه ای نباشد که یکی از مسلمانان از بوی سیر یا پیاز متأذّی شوند. پس چون این ثواب آن اذیّت را تکافو نمی کند پس چگونه آزردن مسلمان، سخن چینی و غیبت را تکافو می کند.
علامه مجلسی میفرماید: واجب است ایمان به آنکه روح بعد از مفارقه از جسد خود باقی می ماند و با جنازه ی خودش همرا است و تشییع کنندگان را قسم می دهد که زود مرا ببرید تا به رسم آنچه خدا بمن وعده داده از درجات رفیعه و نعمت های عظیم برخوردار شوم و اگر آن روح منافق باشد قسم می دهد آنها را که در بردن من تعجیل نکنید از جهت ترس مجازات هایی که در پیش دارد و روح انسان بر نزد غسال و گرداننده بدنش و نزد تشییع کنندگان هست تا بدن او را دفن کنند و تشییع کنند گان از قبر او برگردند. آنوقت روح بر میگردد به بدن اصلی خودش.
پس اگر اهل عذاب باشد نکیر و منکر به صورت خوفناکی نزد او می آیند ( برای سوال و جواب) و اگر از نیکوکاران باشد دو ملک پیشرو مبشر نزد او می آیند و در صورتی نیکو،(برای سوال و جواب ) از اعتقادات سوال می کنند و از او می پرسند که آیا به امامان اعتقاد داشتی یا نه و از اعتقاد به یکی یکی امامان سوال می کنند، اگر درباره ی یکی از آنها جواب ندهد عمودی از آتش بر سر او می زنند که قبرش پر از آتش می شود تا روز قیامت اگر جواب داد اورا بشارت میدهند به کرامت خدواند می گویند بخواب مانند خوابیدن عروس چشم تو روشن باد.
به نام خدا
چرا خداوند نفرمود« اعوذ بالملائکة» با آنکه کمترین ملائکه نیز قادرند دفع شیطان کنند، و سبب چیست که یاد ابلیس در مقابله با یاد خدا قرار میگیرد و جواب این است که گویی خدای متعال می فرماید: کید او در شما راه میابد در حالیکه شما او را نمی بینید و او شما را میبیند ، پس به کسی چنگ در زنید که شیطان را می بیند و شیطان او را نمی بیند.
من از کودکی عاشقت بوده ام
قبولم نما گرچه آلوده ام
از القاب خداوند متعال«عزیز» است بدان معنی که او را نظیری پیدا نمی شود و« غفّار»کسی است که شکنجه را از گنه کاران اسقاط میکند.
و «حلیم»است یعنی کسی که به عقوبت شتاب نمی کند. و با این همه از رحمت نیز امتناع نمی ورزد.
فرق میان «صبور» و «حلیم» این است که «صبور» کسی است که گناه کار را با وجود قدرت داشتن بر او ، عقاب نمی کند. و «حلیم» کسی است که علاوه بر این که در عین قدرت بر گناه کار عقاب نمی کند بلکه از رسانیدن نعمت خود به او نیز امتناع نمی کند.
زاهد نکند گنه که قهاری تو
ما غرق گناه که غفاری تو
او قهارت خواند و ما غفارت
آیا به کدام نام خوش داری تو
«الهی ما عَبَدتُکَ خوفاً من نازِک و لا طَمَعاً لِجنّتِکَ کَل وَجَدتُکَ اهلاً للعبادة...»
پروردگار من تو را از ترس دوزخت نمی پرستم و نه برای طمع به بهشت ، بلکه تو را سزاوار پرستش یافته ام و می پرستم.
عمر خطاب نماز مغرب را خواند و قرائت را ترک کرد.چون نماز تمام شد او را گفتند:قرائت را ترک کردی ؟ گفت: رکوع و سجود چگونه بود؟ گفتند درست و نیکو، گفت باکی نیست!!
قال ابوالحسن موسى بن جعفر (علیه السلام): اذا دخلت المقابر فطا القبور، فمن کان مؤمنا استروح الى ذلک و من کان منافقا وجد المه
حضرت موسى بن جعفر (علیه السلام): وقتى به قبرستان داخل مى شوید و روى قبر اموات مى روید، اگر صاحب قبر مؤمن باشد پا گذاشتن روى قبرش موجب آسایش و راحتى اش از گرفتارى خواهد شد، و اگر صاحب قبر منافق باشد، پا گذاشتن روی قبرش موجب عذاب و غم و اندوه بیشترى براىش مى شود.
مرحوم صدوق (ره ) من لایحضره الفقیه - مرحوم مجلسى بحارالأنوار
بسم الله الرحمن الرحیم
جهنم هفت در دارد و از هر دری افرادی مخصوص، وارد می‌شوند و در هر در، عذابی خاص
وجود دارد؛ در حدیثی پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه وآله می‌فرمایند:
« در شب معراج، در هنگام عبور از جهنم، دیدم بر بالای درهای آن جملاتی نوشته شده است. »
اصحاب از كيفيت آن جملات پرسیدند و حضرت، آنها را بیان کردند،
ما نیز در این‌جا این روایت زیبا را نقل می‌کنیم:
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه وآله فرمودند:
«من ديدم بالای درهاى جهنم نوشته‌هایی، نوشته شده بود که بدین شرح بودند؛
در اول: سه جمله نوشته شده بود: آن‌كه اميد به خدا دارد پيروز است و آن‌كه
از خدا بترسد، در امان است و آن‌كه اميد به غير خدا دارد و از غير
او مىترسد، مغرور و در هلاكت است.
در دوم: هر كس مىخواهد در روز قيامت برهنه و عريان نباشد، بايد بدن‌هاى
عريان وبرهنه مستمندان را در دنيا بپوشاند؛ هر كس مىخواهد در روز
قيامت عطشان و تشنه نباشد، بايد مردم تشنه را سیراب کند،
هر كس مىخواهد در روز قيامت گرسنه نباشد،
بايد شكم‌هاى گرسنه را سیر کند.
در سوم: خداوند لعنت كند دروغ‌گويان را؛ خداوند لعنت كند بخيلان را و
خداوند لعنت كند ستم‌گران را.
در چهارم: خداوند ذليل كند هر كه به اسلام اهانت كند و آنرا كوچك و سبك بشمارد؛
خداوند ذليل كند هر كه به اهل بيت اهانت كرده و آنان‌را كوچك و سبك بشمارد؛
خداوند ذليل كند هر كه ستم‌كاران را در ستمى كه به مخلوقات
خدا مىكنند، كمك و يارى نماید.
در پنجم: از هوى و خواهشهاى نفسانى خود پيروى مكن، زيرا هواى‌نفس مخالف
ايمان است؛ گفتارت را در امور بی‌فایده و بدون غرض به درازا مكشان،
زيرا كه از رحمت خدا دور مىشوى؛
و هيچ‌گاه يار و ياور ظالمان مباش.
در ششم: من بر كوشش‌كنندگان و جهادگران در راه خدا حرام هستم؛ من بر
صدقه‌دهندگان حرام هستم؛ من بر روزه‌گيران حرام هستم.
در هفتم: از نفس خود حساب بکشيد، پيش از آن كه از شما حساب بکشند؛ نفس
خود را ملامت و توبيخ كنيد، پيش از آن‌كه ملامت و توبيخ شويد؛
خداوند(عزوجل) را بخوانيد پيش از آن كه بر او وارد شويد و
ديگر قدرت خواندن او را نداشته باشيد.»
(بحار الانوار، جلد 8، ص 144)
« من عشق و عف ثم کتم فمات مات شهیداً»
هر که عاشق شود و آنگاه عشق پنهان دارد و بر عشق بمیرد، شهید باشد.پیامبر اکرم (ص)
شیخ سیف الدین صوفی بر قبرستانی می گذشت از او خواستند که مُرده ای را تلقین کند و او این چنین خواند:
گر من گنه جمله جهان کردستم
لطف تو امید است که گیرد دستم
گفتی که به وقت عجز دستت گیرم
عاجز تر از اینم مخواه که اکنون هستم
فریاد را همه می شنوند
هنر واقعی
شنیدن صدای سکوت است.
خداوند نعمت بزرگی که به بندگان داده اینست که از شنیدن سکوت عاجزند.واز این رو است که همه آسوده و خوش زندگی میکنند.
چقدر نشنیدن ها نشناختن ها و نفهمیدن ها است که به این مردم آسایش بخشیده است و این هم یکی از آنهاست.
«دکتر علی شریعتی»
چو تاثیری ندارد جز فراموشی،بّرّش قاصد به نام غیر گوید کاش پیغامی که من دادم
مفضل بن عمر می گوید:
از امام صادق عليه السلام پرسیدم:
چرا گاهی نوزاد بی‌دلیل می‌خندد یا بدون درد می‌گرید؟
پاسخ فرمودند: ای مفضل! هیچ طفلی نیست مگر اینکه امام را میبیند و با او نجوا میکند،
پس گریه‌اش از رفتن امام از پیش اوست و خنده‌اش بخاطر روی آوردن امام به او.
اما وقتی زبان طفل به سخن باز شد این باب بر او بسته میشود و بر قلبش مهر فراموشی زده میشود.!
شیخ صدوق ره، علل الشرایع
قلب‌ها از ایمان و نور معرفت خشکیده است.
قلبِ آباد به ایمان و یاد خدا پیدا کنید، تا برای شما امضا کنیم که امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الش ریف آن‌جا هست.
آیت الله بهجت(ره)
نور آسمان
استغفرالله ربی و اتوب الیه .............
.اگر میخواهید در کارتان گره نیوفتد و موفق شوید تا میتوانید استغفار کنید. "اگر اثر نکرد جوابگویش من هستم.
" آیت الله بهجت"
به نام خدا
سؤال : گاهی اوقات در عبادات، ریا می کنم و بعداً سخت رنج می برم؛ علاج آن چیست؟
پاسخ آیت الله بهجت رحوة الله علیه :
جواب: بسمه تعالی، علاج، این است که ریا بکند؛ ولی اگر در مقابل شاه و گدا است، ریا برای شاه بکند؛
فَافهَم اِن کُنتَ مِن اَهلِه: این نکته را دریاب، اگر اهلش هستی!
نور آسمان
چند توصیه آیت الله بهجت (ره) :
برای دوری از ریا ، لاحول و لا قوه الا بالله را زیاد بگویید.
برای درمان عصبانیت ، صلوات زیاد بفرستید .
برای تمرکز فکر ، لا اله الا الله زیاد بگویید .
برای رفع اختلاف زوجین ، صدقه متعدد به افراد متعدد بدهید.
.: Weblog Themes By Pichak :.